Καρπενήσι: ένας κρυμμένος παράδεισος στην καρδιά της Στερεάς Ελλάδας
Το Καρπενήσι είναι μια μικρή κωμόπολη στην Κεντρική Ελλάδα με 13.000 μόνιμους κατοίκους, ψηλά βουνά και μαγευτικά τοπία. Παρότι πολλοί έχουν ονομάσει το Καρπενήσι ως την Ελβετία της Ελλάδας και η πόλη αποτελεί σημαντικό χειμερινό τουριστικό προορισμό, λίγοι γνωρίζουν την πραγματική ομορφιά του που είναι κρυμμένη στα μικρά χωριά του, αλλά και στο πάντρεμα του παραδοσιακού με το νέο.
Ξεκινώντας από την Αθήνα και περνώντας από μια συνηθισμένη διαδρομή στην Εθνική Οδό, κανείς αντιλαμβάνεται την αλλαγή στον αέρα, μόλις βγει από τη Λαμία και ξεκινήσει να περνά τα μικρά χωριά που χωρίζουν την πόλη από την πρωτεύουσα της Ευρυτανίας. Πριν ακόμα φτάσει κανείς στην πόλη και περνώντας μια μικρή πύλη για το παρελθόν, μπορεί να σταματήσει σε κάποιο από τα εναπομείναντα ιστορικά χάνια για μια σύντομη στάση που οπωσδήποτε θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δοκιμή των τοπικών εδεσμάτων με φόντο το δάσος και τους ήχους του Σπερχειού που περνά από την περιοχή.
Μετά από μια διαδρομή με πολλές στροφές, ο αέρας αλλάζει αμέσως μόλις περάσει κανείς από τη Σήραγγα Μπακογιάννη. Η θερμοκρασία πέφτει και μπορεί κανείς να καταλάβει ότι έφτασε στο Καρπενήσι. Περνώντας στα δεξιά από τον Άγιο Νικόλαο, φτάνει κανείς γρήγορα στο κέντρο του Καρπενησίου, το οποίο αν και δεν είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό που έχεις συναντήσει, κρύβει τη δική του γοητεία. Φτάνοντας στο κέντρο, πρώτη απαραίτητη στάση είναι το κεντρικό καφέ για έναν παραδοσιακό ελληνικό κάτω από τον πλάτανο στην κεντρική πλατεία της πόλης, αλλά και για τους παλιούς καλούς λουκουμάδες με μέλι. Η γεύση από τα παλιά ολοκληρώνεται με τις διακριτικές πηγές σε σχήμα λιονταριού που στολίζουν το κάτω μέρος του Πλατάνου.
Παίρνοντας το δρόμο προς τα περίχωρα της πόλης, συναντά κανείς το Κεφαλόβρυσο, μια περιοχή που είναι γνωστή για μια από τις σημαντικότερες μάχες της ελληνικής επανάστασης, κατά την οποία σκοτώθηκε ο Μάρκος Μπότσαρης. Το Πάρκο είναι γεμάτο από πλατάνια, έχει μια μικρή λίμνη με πάπιες, και στο κέντρο του δεσπόζει το μνημείο για την ιστορική μάχη του Καρπενησίου. Από εκεί περνά και ο Καρπενησιώτης ποταμός, δημιουργώντας ένα μαγευτικό τοπίο. Και αν κανείς φτάσει ως εκεί, σίγουρα αξίζει να κάνει μια βόλτα και από το ξακουστό ιχθυοτροφείο με πέστροφες της κυρίας Μαρίκας, που έχει συμβάλλει καθοριστικά για να συγκαταλέγεται ένα θαλασσινό στις πρώτες διατροφικές επιλογές μιας κατά τα άλλα βουνίσιας περιοχής.
Λίγο πιο μακριά, η Άγρια Δύση συναντά τους πρόποδες του Βελουχιού στο Saloon, ένα από τα μέρη που σίγουρα αξίζει να επισκεφθεί κανείς αν έρθει στο Καρπενήσι. Ένα καφέ στα πρότυπα ενός αυθεντικού σαλούν που συμπληρώνεται από άλογα, ελάφια και απέραντες εκτάσεις πράσινου με ρυάκια και λίμνες. Αν βρεθεί κανείς στην περιοχή αξίζει να πιει μια ζεστή σοκολάτα με θέα τα καταπράσινα λιβάδια, να δοκιμάσει τις ικανότητές του στην αναρρίχηση και το zip line και, αν ο καιρός το επιτρέπει, να κάνει μια βόλτα με τα πολύ φιλικά άλογα του Πάρκου.
Περισσότερο απ’όλα όμως, το Καρπενήσι είναι τα χωριά του. Τα χωριά αυτά που το καθένα έχει ξεχωριστό χαρακτήρα και όσα και να επισκεφθείς πάντα το επόμενο θα έχει να σου δείξει κάτι καινούριο. Πρώτο και καλύτερο, κατά την προσωπική άποψη της γράφουσας, το Μεγάλο Χωριό. Ένα τουριστικό, αλλά ταυτόχρονα πανέμορφο μέρος που έχει διατηρήσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του τόπου. Μικρά μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα, φιλικοί κάτοικοι και το γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη που σερβίρεται ζεστό, με ελληνικό καφέ και θέα το Βελούχι. Το μυστικό αυτού του χωριού, όμως, βρίσκεται στη φύση που το περιβάλλει. Λίγο πριν φτάσει κανείς στο κέντρο του, μπορεί στα δεξιά του να βρει ένα μονοπάτι που οδηγεί στο Κεφαλόβρυσο (διαφορετικό από το προηγούμενο) και να θαυμάσει ένα σύμπλεγμα με ξύλινες γέφυρες, δέντρα, ρυάκια και ένα ήρεμο ποτάμι που συμπληρώνει την εμπειρία. Έτσι, από τα γραφικά πέτρινα σπιτάκια, βρίσκεσαι ξαφνικά χαμένος σε έναν υπέροχο βιότοπο, αποκομμένος από τον πολιτισμό και ανασαίνοντας τον καθαρό αέρα της φύσης.
Σε αυτή τη διαδρομή, μπορεί να βρει κανείς το Μικρό Χωριό, το οποίο χωρίζεται σε Παλαιό και Νέο. Παρότι το Νέο Μικρό Χωριό έχει πολλές ενδιαφέρουσες γωνιές, αυτό που αξίζει να επισκεφθεί κανείς είναι το Παλαιό Μικρό Χωριό, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου καταστράφηκε σε μια μεγάλη κατολίσθηση το 1963 που στοίχισε τη ζωή σε 13 κατοίκους του χωριού. Η κατολίσθηση που ήταν αποτέλεσμα έντονης βροχόπτωσης που έπληττε για 13 ημέρες την περιοχή έγινε ένα πρωί Κυριακής και το ενδιαφέρον είναι πως οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού σώθηκαν ακριβώς επειδή εκείνη την ώρα βρίσκονταν στην εκκλησία. Αν βρεθεί κανείς στην περιοχή, μπορεί ακόμη να επισκεφθεί το μικρό και λιτό εκκλησσάκι του Αγίου Σώστη, να θαυμάσει τις 6 βρύσες που στολίζουν την πλατεία του Μικρού Χωριού και να πιει καφέ κάτω από έναν πλάτανο 250 ετών. Στο ίδιο καφενείο, που λειτουργεί και ως εστιατόριο, μπορεί κανείς να δοκιμάσει και μαγειρευτά στο πήλινο με θέα τη Χεληδόνα.
Και για το τέλος, σίγουρα αξίζει κανείς να κάνει τη διαδρομή μέχρι το ξακουστό Μοναστήρι της Παναγίας Προυσιώτισσας. Παρότι το Μοναστήρι είναι μια ώρα μακριά από την πόλη, ακόμη και η ίδια η διαδρομή μέσα από κατάφυτους δρόμους σε αποζημιώνει και με το παραπάνω. Πριν κανείς φτάσει στο Μοναστήρι, έχει την ευκαιρία να περάσει πάνω από τη Λίμνη Κρεμαστών, αλλά και να δει από κοντά τα Πατήματα της Παναγίας, τους φυσικούς σχηματισμούς στην περιοχή Κλειδί, που σύμφωνα με την παράδοση ανήκαν στην Παναγία.
Φυσικά, αν κάποιος βρεθεί στο Καρπενήσι το χειμώνα, δεν μπορεί να μην περάσει από το Χιονοδρομικό Κέντρο Βελουχίου, καθώς η περιοχή είναι πιο γνωστή ως ιδανικός προορισμός για σκι και άλλα αθλήματα στο χιόνι. Ακόμη και αν δεν είναι κανείς οπαδός των χειμερινών αθλημάτων, σίγουρα ο δρόμος προς το Βελούχι και μια στάση στο καταφύγιο θα τον αποζημιώσουν ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες που το κατάλευκο τοπίο κυριαρχεί.
Αν και η πόλη έχει συνδεθεί με το χειμερινό τουρισμό, οι ομορφιές που έχει να προσφέρει βρίσκονται εκεί όλο το χρόνο και είναι συχνά κρυμμένες από τον απλό ταξιδιώτη. Από τον καλύτερο ελληνικό καφέ και τα παραδοσιακά εδέσματα, μέχρι τα ιστορικά μνημεία και τα τοπία που σου κόβουν την ανάσα, αυτός ο κρυμμένος παράδεισος στους πρόποδες του Βελουχιού είναι πολλά παραπάνω από όσα μπορεί κανείς να ανακαλύψει σε ένα πρώτο ταξίδι και σίγουρα αξίζει να εξερευνήσει κανείς όλα τα μικρά διαμάντια του νομού Ευρυτανίας.
Σχετικές Δημοσιεύσεις
Σχετικά με τη Συγγραφέα
Η Αλεξάνδρα είναι υποψήφια Διδάκτωρ και ερευνήτρια με ειδίκευση στον τομέα της ασφάλειας στη Μέση Ανατολή, τις διεθνείς σχέσεις και τις φυλές. Έχει εργαστεί στο μη-κερδοσκοπικό τομέα, στο χώρο της εκπαίδευσης και ενίσχυσης της απασχόλησης για τους νέους πτυχιούχους στην Ελλάδα. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ιστορία των ιθαγενών λαών, τη βιωσιμότητα και την κλιματική αλλαγή.
Comments